AMINNIAE Uvae

AMINNIAE Uvae

apud Vopisc. in Floriano c. 4. Vitis, quae uvas Aminnias albas ferebat, eô annô, quô ille Imperium meruit,

purpurascere plurimâ purpurâ coepit: Ita enim vetus scriptura; cum vulgo Amineas legatur. Sed et Graeci Α᾿μίνιον οἶνον dicunt. Servius quo que, ad illud Poetae l. 2. Georg. v. 97.

Sunt et Aminiae vites ----

duplicem eam literam agnoscit. Et certe Aminnium potius, quam Amineum Veteres scripsisle, restes Grammatici sunt, qui vinum illud Aminium, quasi sine minio dictum censent, h. e. sine rubore. Quod quidem verum est, de Ammnia alba; sed in nigra quî verum esse potest? Sunt enim Aminniae uvae, albae et nigrae, quo modo Grammaticorum acumen eluditur. Et recte Vopisc. loc. cit. vitis quae uvas Aminnias albas ferebat. Nam si Aminniae nullae nisi albae, nil opus erat albas addere, Salmas. Not. ad Vopiscum. Vide quoque in Aminea.